ดนตรีบำบัดเพื่อชีวิตที่ผาสุขและความสงบของจิตใจ

มีใครเคยถามตัวเองบ้างไหมครับว่า…
เรามีชีวิตอยู่ ณ ปัจจุบันนี้ เพื่ออะไร..
เรากำลังทำอะไร เพื่อสิ่งใด หรือเพื่อใครกันแน่???

ชีวิตเราตั้งแต่หลับตาลงไป…นอน
ตื่นเช้าขึ้นมา…สมองเรา ความคิดเราจดจ่ออยู่กับอะไรบ้าง
เราไปทำงาน…เดินทางออกจากบ้าน
เราเริ่มต้นทำงานตอนอายุ20กว่าๆ
มาตอนนี้…ผ่านเวลาของการทำงานเท่าไรแล้ว…
เราเคยหยุดถามตัวเองสักหน่อยไหมว่า…
เรากำลังทำอะไรกันอยู่ และ ทำไปเพื่อใคร…

คำตอบที่ได้มีมากมาย
บ้่างก็ทำเพื่อครอบครัวได้อยู่สบาย
บ้างทำเพื่อตอบแทนพระคุณพ่อแม่
บ้างทำเพื่อ แก่เฒ่าไปจะได้ไม่เป็นภาระของใคร
บ้างทำเพื่อหาเงินมาซื้อวัตถุที่ทำให้มีความสนุกหรือมีสุข
บ้างทำไปเพราะมันคือชีวิต ที่ใครๆเขาก็ต้องทำกัน
ไม่เห็นว่าจะต้องมานั่งคิดให้ปวดหัวว่าเราทำไปเพื่ออะไร
หรือเพื่อใคร…

หมอโจอยากถามสักคำว่า
หลังจากที่ทำให้ครอบครัวได้อยู่สบายแล้วหละ…เราได้อะไร
หลังจากที่ทำเพื่อตอบแทนพระคุณพ่อแม่แล้วหละ…เราได้อะไร
หลังจากที่ซื้อวัตถุที่ทำให้มีความสนุกหรือมีสุขแล้วหละ…เราได้อะไร

คำตอบ…มันง่ายนิดเดียวครับ
คือ ความมั่นคงทางใจนั่นเอง
ลองนึกดูว่า เราจะมีความสุขยามเห็นคนที่เรารักมีความสุขอย่างไร
จิตใจของเราจะคิดอะไรอยู่ในตอนนั้น
ยามเห็นลูกหลานเติบโต มีงานที่ดี อยู่สบาย มีรายได้เลี้ยงตัวเองได้
ยามเห็นพ่อแม่ มีรอยยิ้มภาคภูมิใจที่เราได้ทำอะไรให้ท่าน เลี้ยงดูท่าน
หรือในยามที่เราได้ไปพักผ่อนท่องเที่ยวอย่างมีความสุขกับคนที่เรารัก

มันคือความอิ่มเอมใจ ความสุขใจ
และเมื่อมีมากๆ มันก็คือความมั่นคงทางใจนั่นเอง…
จิตใจของเราจะเบา สบาย ปลอดโปร่ง โล่ง…
เพราะไม่มีอะไรที่เราจะต้องไปคิด ไปพะวง หรือไปคอยห่วงอีกแล้ว
เมื่อเรามีความมั่นคงทางใจเต็มที่…เราก็จะเข้าสู่ช่วงของความสงบทางจิตใจ
และบังเกิดความผาสุขของชีวิตอย่างยั่งยืน…

ทำไมคนที่ยากจน ไม่ได้ลิ้มรสอาหารหรูๆ
ทานผัก หรืออาหารที่พอหาได้ในท้องถิ่น
แต่เมื่อเขามีความผาสุขทางใจ มีความสงบแห่งใจ
ชีวิตของเขาก็ไม่ต้องการอะไรมากไปกว่านี้อีกแล้ว
ชีวิตของเขา เติมไปด้วยความสุข รอยยิ้ม ความสงบ

ทำไมคนรวย เงินเดือนเป็นแสน…
แต่กลับมีคิ้วที่ขมวดจนยุ่งอยู่เสมอๆ
ทำไมต้องกินยานอนหลับเพื่อบังคับให้ร่างกายหลับ
ทำไมต้องวิ่งวุ่นวายเพื่อให้ได้สิ่งที่ดีกว่าเดิมอยู่ตลอดเวลา
ทำไมชีวิตถึงไม่สามารถสัมผัสกับความสงบได้เลย…

เพราะว่าเขารู้แค่ว่า
เขายังคงต้องการเงินต้องการวัตถุ…เพิ่มตลอดเวลา
เมื่อยามที่ชีวิตต้องดิ้นรนจนสุดโต่ง
เกลียวเชือกที่มองไม่เห็นได้รัด มัดจิตใจของเขาจนแน่นหนา
ยามนั้น เขาจึงมานั่งทบทวนดูว่า จริงๆแล้วเขาต้องการสิ่งใดกันแน่
เขาจึงจะพยายามเข้าวัด เข้าพบปรึกษาจิตแพทย์กับความเครียด
กับความกลัวต่างๆที่รุมเขาอยู่…

เห็นไหมครับว่า กว่าที่เขาจะรู้สึกว่า จริงๆแล้วเขาต้องการสิ่งไหนกันแน่
เขาก็ได้ใช้ชีวิตอย่างผิดทิศทางมาเสียครึ่งค่อนชีวิต…
ต่างจากคนที่ได้สัมผัสกับสิ่งที่มีค่าที่สุดของชีวิต เมื่อรู้และเข้าใจ
ว่าแท้จริงแล้ว คนเราต้องการสิ่งไหน หรือ ต้องการจะไปทางไหนกันแน่
ซึ่งสิ่งนั้น นั่นคือ…
ความสงบของจิตใจ ความมั่นคงของจิตใจ และ ความผาสุขของชีวิตนั่นเอง

ที่หมอโจเขียนมาถึงจุดนี้…
เพียงสะท้อนเรื่องราวแค่บางมุม บางฉากของชีวิตเท่านั้น
เรื่องจริงๆ ชีวิตจริงนั้น
เราต่างก็ต้องพบ เจออะไรๆที่แตกต่างกันออกไปตามฉากที่แต่ละคนเป็นอยู่
คนรวย…ที่เต็มไปด้วความสงบทางใจก็มีให้เห็นมากมาย
คนจน…ที่ชีวิตวุ่นวาย มีแต่ความทุกข์ก็ยังมีให้เห็น

คนที่ต้องทำงานหนัก เพื่ออะไรๆก็ตาม
แต่ก็ยังสามารถหาช่วงเวลาที่มีความสุขทางใจได้บ้าง
ก็ยังมีให้เห็น…

แล้วบทบาทของดนตรีบำบัด มันมาอยู่ตรงไหนของชีวิต
ดนตรีบำบัด…เข้ามาช่วยทำให้เรา
ได้เข้าใกล้ช่วงเวลาแห่งความสุขทางใจได้ง่ายขึ้นครับ
สิบปากว่า ไม่เท่าตาเห็น
สิบตาเห็นไม่เท่าลองทำดูนะครับ…

หมอโจหวังว่า บทความนี้จะมีส่วนช่วยให้เพื่อนๆทุกคน
ได้รับประสบการณ์ที่ดีกลับไปบ้างไม่มากก็น้อยนะครับ
แทนคำอวยพรและของขวัญปีใหม่2555 จากหมอโจ

—————————————-
การใช้ดนตรีบำบัดเพื่อชีวิตที่ผาสุข สร้างความสงบแห่งจิตใจ
นั่งหลับตา มือสองข้างปล่อยทิ้งลงข้างลำตัว ไม่ควรใช้เก้าอี้ที่มีที่วางแขน
ฝึกหายใจเข้าออก ช้าๆ นับไว้ในใจ1-10 ทั้งการหายใจเข้าและออกนะครับ
เอาปลายลิ้นดันเพดานปากแต่เพียงเบาๆตลอดเวลาที่ฝึก

เปิดดนตรีบำบัดที่หมอโจวางให้ในบทความนี้นะครับ
นั่งหายใจเข้าออก ฟังดนตรีบำบัดไปด้วย
จับความรู้สึกของเราเอง
ไม่ต้องไปบังคับให้เห็นภาพอะไรทั้งนั้นครับ
แค่ให้รู้ตัวว่า…เรากำลังคิดถึงอะไรอยู่ก็พอนะครับ

ฝึกวันละนิด แต่ฝึกทุกๆวัน
หมอโจเชื่อมั่นว่า…เพื่อนๆจะได้รับประสบการณ์ที่ดีๆ
ในชีวิตกันทุกคนครับ ด้วยการฝึกดนตรีบำบัด…
ดนตรีบำบัดเพื่อชีวิตที่ผาสุขและความสงบของจิตใจ